介绍： 波兰家乡军（波兰语：Armia Krajowa 又有译为：波兰国家军/波兰家园军）是波兰在第二次世界大战期间纳粹德国占领区和受到苏联控制的寇松线以西地区内的主要抵抗运动。1939年波兰沦陷后，逃往法国巴黎的索恩科夫斯基将军（Kazimierz Sosnkowski）首先建立了较为松散的波兰地下的武装抵抗组织同盟（Związek Walki Zbrojnej）组织。1942年...

介绍： 波兰家乡军（波兰语：Armia Krajowa 又有译为：波兰国家军/波兰家园军）是波兰在第二次世界大战期间纳粹德国占领区和受到苏联控制的寇松线以西地区内的主要抵抗运动。1939年波兰沦陷后，逃往法国巴黎的索恩科夫斯基将军（Kazimierz Sosnkowski）首先建立了较为松散的波兰地下的武装抵抗组织同盟（Związek Walki Zbrojnej）组织。1942年2月，在英国伦敦的波兰流亡政府将效忠于他们的波兰游击队组织重新统合为波兰家乡军。有时候也用ZWZ / AK（或ZWZ-AK）来强调两个组织间的连续性。
第二次世界大战期间波兰家乡军最著名的军事行动是1944年的华沙起义，家乡军成员同样广为人知的是他们的波兰民族主义立场。此曲二战期间最受欢迎的游击队歌曲之一。它的前身是战前（1937年）的士兵歌曲。很明显，这首歌的旋律是从沙俄—苏联作曲家瓦西里·伊万诺维奇·阿伽普庚的《斯拉夫女人的告别》那里借用来的。
歌词大意：
作词：佚名
作曲：瓦西里·伊万诺维奇·阿伽普庚

低垂的柳树在歌唱
少女眼中泪水盈盈
她的泪眼闪烁着光芒
她为战士的命运悲泣，为艰难的生活悲泣

柳树啊，不要为我们哭泣
我们的心也因不舍而流泪
女孩，不要悲伤
在游击队的生活并不坏
他们为我们跳舞
拿起手榴弹与VIS手枪
死亡如同割麦
但我们已忘却了恐惧

不论是泥泞、雨天还是晴天
你都能听到一步一步坚定的步伐
这是森林战士的游行
我们欢唱，面容凛然，眼神欢欣

柳树啊，不要为我们哭泣
我们的心也因不舍而流泪
女孩，不要悲伤
在游击队的生活并不坏
他们为我们跳舞
拿起手榴弹和VIS手枪
死亡如同割麦
但我们已忘却了恐惧

尽管前方的道路并未结束
尽管我们不知道将去往何处
但我们坚信着胜利
因为我们已流了太多的血与泪

柳树啊，不要为我们哭泣
我们的心也因不舍而流泪
女孩，不要悲伤
在游击队的生活并不坏
他们为我们跳舞
拿起手榴弹和VIS手枪
死亡如同割麦
但我们已忘却了恐惧

Rozszumiały się wierzby płaczące,
Rozpłakała się dziewczyna w głos,
Od łez oczy podniosła błyszczące,
Na żołnierski, na twardy życia los.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, visów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.

Błoto, deszcz czy słoneczna spiekota,
Wszędzie słychać miarowy, równy krok,
To maszeruje leśna piechota,
Na ustach śpiew, spokojna twarz, pogodny wzrok.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, visów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.

I choć droga się nasza nie kończy,
Choć nie wiemy, gdzie wędrówki kres,
Ale pewni jesteśmy zwycięstwa,
Bo przelano już tyle krwi i łez.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, visów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, visów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.